'Görünürde Normal Aile' gizli yaşamış bir çocukluk çağı travmasıdır!

Çocukluk çağı travmalarını ihmallerin ve istismarların oluşmasınu sağlayarak, aşırı koruyucu aile de çocukluk travması olduğunu söylüyor. 'Görünürde Normal Aile' oluşumunun, sorunsuz, işlevsel ve 'mükemmel' görünen ancak derinlerde duygusal ihmal, kontrolcülük ya da psikolojik baskı barındırma aileleri izolasyonu için aktarılması için aktaran Uzman Klinik Psikolog Merve Umay Candaş Demir, “ Görünürde normal olan bu aile oluşumu, genellikle travmatik olarak farklı değildir ve çocuk ağrılarının duygusal olarak ifade edilmesi zorlanır.” dedi. Kusursuz aile imajını koruma çabasının, çocuğun gerçek gelişiminin bastırılmasına ve ilerleyen yaşlardaki psikolojik sorunların yaşamasına neden olabileceğine dikkat etmesinin Demir, çocuğun duygusal hayatının, sağlıklı bireylerin büyümesinde temel rol oynadığını ifade etti. Üsküdar Üniversitesi NP Feneryolu Tıp Merkezi Uzman Klinik Psikolog Merve Umay Candaş Demir, 'görünürde normal aile' belirtilerinden bahsederek, dışarıdan mükemmel görünen ancak hücrelerin duygusal streslerini karşılayan ailelerin, farklılaştırılmayan ömür travmalarına nasıl yol açabileceği söz konusuna genişletilebilir. Görünürde normal aile tehlikesi Çocukluk çağı travmalarının, duygusal ihmal ve istismar, fiziksel ihmal ve istismar ile cinsel istismar aktaran Uzman Klinik Psikolog Merve Umay Candaş Demir, “Ancak son çalışmalarının aşırı derecede koruyucu kollayıcı aile' alt özgürlük travmalarına dahil edilmesiyle ilgili oyun. bu da kardeşinin yaşadığı bir yaşta yaşadığı travmadır.” dedi. Ailedeki özetlenen, bireyin yetişkinliğe adımında önde yer almasını sağlar Görünürde normal ailelerle dolu bir toplum haline geldiğimize işaret eden Uzman Klinik Psikolog Merve Umay Candaş Demir, "Dışardan mükemmel aile, anne-baba uyumlu, çocuklarıyla ilgili görünüm mevcut. Çocuklara çeşitli kurslara gönderiliyor, eğitimler kalıyor, hafta gezileri oluyor, akademik açıdan destekleniyor. 'Ben çocuğuma her şeyi yapıyorum, her türlü ihtiyacı karşılıyorum'." dedi. Ailenin, sağlıklı büyümesi için temel bakım alınan yer olduğunu kaydeden Demir, "Bu bakım, bireyin yetişkinliğe adımında önde yer alır. Ancak aile içi travmalar yoğunsa kişi akranlarına kıyasla bir adım geriden hayatına devam eder. Burada önemli bir kavram olan, gizli kalmış, belki de çözülmeye varılabilen bir aile türü mevcut. Psikoloji literatüründe bu aileye 'Görünürde Normal Aile' denmekte." açıklamasını yaptı. Çocuklar, dış dünyadaki olumlu imajın gölgesinde büyüyor 'Apparently Normal Family' yani 'Görünürde Normal Aile ' teknolojisinin, gençlik çağı travmalarını araştıran literatürde, sorunsuz, işlevsel ve 'mükemmel' görünen ancak derinlerde duygusal ihmal, kontrolcülük ya da psikolojik baskı ailelerini baskılamak için aktarımı aktaran Klinik Psikolog Merve Umay Candaş Demir, “Bu tür ailelerde çocuklar, dış ortama aktarma imajın beyninde çalıştırılırken, gerçek duygusal stres ya göz ardı edilir ya da bastırılır.” dedi. Görünürde normal olan bu aile yapısı, travmanın genellikle farklılaştırılmadığı ve çocuğun duygusal ihtiyaçlarını ifade etmekte zorlandığına vurgu yapan Demir, "İşte gizli tehlike buradadır. Travmatik ortamın adı koyulmaz ve çocuk bu yaşamış kendi olmak yerine ebeveyni odaklı olur. Kendi ihtiyaçları ikinci plana atar." açıklamasını yaptı. 'Kusursuz aile' imajını sürdürme çabası, çocuk travmatik deneyimlerini göz ardı edebilir “Araştırmaların, dışarıdan normal görünen ailelerde büyüyen çocuklarda, çoğu zaman duygusal ihmal yaşandığını ve bunun uzun süreli derin psikolojik etkiler bırakabildiğini gösteriyor.” diyen Uzman Klinik Psikolog Merve Umay Candaş Demir, ayrıca araştırmaların, normal ailelerde büyüyen çocuklarda göründüğünü, çoğu zaman 'duygusal güvenlik' eksikliği hissettiklerini ve bu durumun ilerleyen yaşlarda olduğunu, anksiyete ve bağlantı sorunlarına yol açabileceğini dile getirdi. Demir, şu şekilde özetledi: "Bu ailelerde, çocukların fiziksel anlamda gerekli olan her şeyi sağlayabilmeleri, hatta dış dünyaya karşı mükemmel bir aile imajı çizebilirler. Ancak, asıl sorun duygusal destek, empati kurmanın ve güç iç performans gerçek anlamda temassızlıktır. Bu durum çocukta, zayıflamaya karşı görünmemek' olma hissini ve bir tatminsizlik olduğunu tespitler. çabası, travmatik deneyimlerini göz ardı eder ve bu durum, travmaların hem farklı hem de sadeleştirilmesini zorlaştırır.Çocuk, gerçek değişimleri ve acılarını bastırmaya zorlanarak, ilerleyen yaşlarda kendilik değeri sorgulanan, başkalarıyla sağlıklı performanslarıta zorlanan bir göz dönüşebilir.” Doi numarası: https://doi.org/10.32739/uha.id.61534